Özel eğitim, çoğunluktan farklı ve özel gereksinimli çocuklara sunulan, üstün özellikleri olanları yetenekleri doğrultusunda kapasitelerini en üst düzeye çıkmasını sağlayan, yetersizliği engele dönüştürmeyi önleyen engelli bireyi kendine yeterli hale getirerek topluma kaynaşmasını ve bağımsız, üretici bireyler olmasını destekleyecek becerilerle donatan eğitimdir.
Özel eğitim birçok bakış açısına göre tanımlanabilir.
- Özel eğitimi yasal temelleri olan ve bunlara göre yürütülen bir girişim olarak ele almaktadır. Bu görüşü savunanlar, ana-babanın çocukları için uygulanacak tüm eğitsel önlemler ve süreçlerle ilgili kararlara katılmalarını ve bilgilendirilmelerini gerektiğini ileri sürmektedir. Bu görüş ülkemiz de kendisini son uygulamalarda hissettirmeye başlamıştı. Bunun sonucu olarak 573 sayılı kanun hükmünde kararnamenin hazırlanış felsefesinde bu görüş yer almaktadır. Bu yasaya uygun olarak çıkartılan yönetmelikte çocukla ilgili her karar alma sürecinde aile onayı gerekmektedir. Bu görüş tamamıyla yönetsel düzenlemeler içermektedir. Özel eğitim mevcut eğitim sistemini ayrılmaz bir parçası olarak ele alınmaktadır. Öğretmen-öğrenci oranları sınıf ortamının büyüklüğü ve çocuğun bu ortama yerleştirilmesi hizmet verecek personelin öğrenciye göre dağılımı ve türleri, ne kadar kaynak sağlanması gerektiği gibi yönetimsel konuları kapsar.
- Toplumsal politikaları oluşturma yaklaşımında özel eğitim, bireyin vazgeçilmez temel insan hakkı olarak yorumlanmaktadır. Yetersizliği olan bireye karşı değişmesi gereken tutumları ön plana çıkartan bir yaklaşımdır.